تنهایم گذاشت

تنهایم گذاشت

سراغ از من نمی گیری گل نازم

نمی شناسی صدای کهنه ی سازم

نمی دونی مگه اینجا دلم تنگه؟

نمی دونی مگه با غصه دمسازم؟

هوای گریه داره این دل سردم

چشام گریون صدام لرزون تویی دردم

شبا تو کوچه ی پر ماتم پاییز

به دنبال چراغ خونه می گردم

برات گفتم حدیث برگ خشک و باد

لالایی قصه ی پروانه و شمشاد

سراغ از من نمی گیری نگیر اما

فراموشم نکن پروانه ی زیبا

سرود بی وفایی رو چرا خوندی؟

مگه لالایی هامو برده ای از یاد؟

نذار یادت بره پروانه ی زیبای من روزی

شده قلبی اسیر خونه ی غم ها........

کاش میتونستم فریاد بزنم ...با تمام وجود.....با تمام

عشق..با تمام احساس....و فقط یه چیزی بگم...و

باد اونا به گوش اون برسونه...فقط بگم...

دوستتدارم...