آدم و حوا

آدم و حوا

من و تو آدم و حوا نبودیم
جدا از مردم دنیا نبودیم
من و تو با همین مردم نشستیم
ولی انگار با اینا نبودیم
من و تو با همین مردم نشستیم
ولی انگار با اینا نبودیم
من و تو تا نفس باشه من و تو
من و تو تا قفس باشه من و تو
من و تو حرفمون حرف هوس نیست
اگر هم از هوس باشه من و تو
من و تو حرفمون حرف هوس نیست
اگر هم از هوس باشه من و تو


من و تو جونمون از هم جدا نیست
من و تو با تو و من بین ما نیست
من و تو یکی هستیم تا اون حد که دیگه
دل تنهایی ما غیرِ خدا نیست
من و تو تا نفس باشه من و تو
من و تو تا قفس باشه من و تو
من و تو حرفمون حرف هوس نیست
اگر هم از هوس باشه من و تو
من و تو حرفمون حرف هوس نیست
اگر هم از هوس باشه من و تو

سفر

سفر

عمر من در گذر است
گذر لحظه هاست سفر در جاده عمر
جاده ای در انتهای زندگی
زندگی در غم پژمردگی
شب ها را بر جاده ببین
شب من را همه در سادگی
شیشه ها را غبار گذر عمر گرفته است
عمر من در پس تنهایی و درماندگی است
جاده ی عمرمن از خاک غم است
غم محو شدن در پشت خیال
غم تاریکی حرف های محال
عمر من در گذر است
بار سفر باید بست
لحظه ها در گذرند
جاده منتظر است
سفر تقدیر من است ...