پرِ پروازِ

منه خسته و شکسته، چی بگم از این همه درد

بی تو همدمی ندارم، توو اتاق ساکت و سرد
منه بی تابِ اسارت، تووی بند انفرادی
داره می پوسه وجودم، بسکه دل نداره شادی

بقیه در ادامه مطلب
 هنوزم به یادته دل، دلی که مست و خرابه
همه خاطرات شیرین، واسه اون یه حسه نابه

یادِ اون روزای شیرین، منو تو یه مایی بودیم
دوتایی با قصّۀ شب، طرح عاشقی میساختیم

تو می گفتی از یه عشقی، تا ابد همیشه باشه
بینمون یه وصل زیبا، آسمون سیاه نباشه

چشم تو تمامِ من بود، غزلی واسه سرودن
لبِ تو صدای من بود، مَثلی برای بودن

با نگاه روی ماهت، خودمو رها می دیدم
برای حضور عاشق، مهمونِ خدا می دیدم

حالا که ازم تو دوری، بودنت برام مثاله
زمونه مرادِ من نیست، دیدنت برام وصاله

شایدم برات مهم نیست، دردی که توو سینه دارم
تو شدی شریک دیگه، قسمتی که پینه دارم

حالا این سزامه امروز، غمِ بی تو بودنِ من
آخرین کلامِ من بود، عشق تو واسه سرودن

تووی جادۀ زمونه، نقطه ای برای دیدن
همینم واسم سرشته، پرِ پروازِ رسیدن.....!!