پـــــرنده هـــــــای قـفـــسی
پرنده های قفسی
عادت دارند به بی کسی
عمرشون رو بی هم نفس
کز می کنند کنج قفس
ღ♥ღ
نمی دونند سفر چیه
عاشق در به در کیه
هر کی بریزه شاه دونه
فکر می کنند خداشون
ღ♥ღღ♥ღ
یه عمر بی حبیبند
با آسمون غریبند
این همه نعمت اما
همیشه بی نصیبند
ღ♥ღ
چه می دونند به چی می گن ستاره
چه می دونند دنیا کیا بهار
چه می دونند عاشق می شه چه آسون
پرنده زیر بارون
ღ♥ღღ♥ღ
تو آسمون ندیدند
خورشید چه نوری داره
چشمه کوه مشرق
چه راه دوری داره
ღ♥ღ
قفس به این بزرگی
کاشکی که پرنده بودم
مهم نبود پریدن
ولی برنده بودم
ღ♥ღღ♥ღ
فرقی نداره وقتی
ندونی و نبینی
غصه ات می گیره وقتی
می دونی و می بینی
ღ♥ღ
چه می دونند به چی می گن ستاره
چه می دونند دنیا کیا بهار
چه می دونند عاشق می شه چه آسون
پرنده زیر بارون
ღ♥ღღ♥ღღ♥ღ
سلام خیلی وبلاگ تری داری. واقعا حالم به هم خورد. I love U PMC
به تو میگن تٍر مشالله